میوه ریشه کورک

توضیحات

گل ریشه کورک نام گیاهیست که به صورت خودرو می‌روید و نام میوه آن گلک می‌باشد. به فارسی در کتب طب سنتی «کبر»، «کورک»، «کورز»، «کورزه»، «کور» و به عربی «کبار» و به سریانی «قبار» نامیده می‌شود. نام محلی ریشه کورک در استان فارس جنگ جنگو می‌باشد. غنچه‌های این درختچه‌ها را ترشی انداخته و می‌خورند. نام علمی آن Capparis spinosa var canescens cosson. که مترادف آن C. herbacca Willd می‌باشد. میوه آن به فارسی به نام «خیار کبر» و «خیار شنگ» معروف می‌باشد.

گیاه کورک

کورک درختچه‌ای است با شاخه‌های پوشیده از کرک، برگهای بزرگ متقابل با کناره صاف، بیضی، دراز، نوک تیز، به رنگ سبز روشن. گلها درشت و در حدود ۶۰ سانتی‌متر بلندی هر گل است. تکثیر این درختچه از طریق قلمه است. طول متوسط قلمه در حدود ۲۵ سانتی‌متر که درحدود ۳ – ۲ سانتی‌متر آن را قسمت چوبی تشکیل می‌دهد و پس از تولید ریشه آن را به محل اصلی منتقل می‌نماید. یک درختچه کورک ممکن است تا سی سال عمر کند. در مواردی که استفاده گیاه از نظر طبی باشد از میوه و ریشه و پوست آن استفاده می‌شود.

محل رویش گیاه کورک

ریشه کورک بومی مناطق گرمسیر آسیا می‌باشد. در هندوستان می‌روید. و در ایران نیز در دامنه‌های کم ارتفاع البرز، در کازرون و بلوچستان در اراضی مرطوب و لم یزرع می‌روید. شمال ایران در دامنه‌های البرز، جاده فیروزکوه، مازندران، در اطراف تهران در کرج و اراضی ناکاشت، در آذربایجان در مرند، خوی در غرب در تفرش، نهاوند، اراک، گلپایگان، کرمانشاه در کوه پرو و در جنوب در اطراف آبادان و مناطق مرزی ایران و عراق و در گتوند و شوش می‌روید. همچنین این گیاه در مناطق استان بوشهر (دشتستان و سعدآباد) به وفور دیده می‌شود.

خواص ریشه کورک

• از نظر طب سنتی گرم و خشک است.
• ریشه و پوست ریشه آن از سایر قسمتها بیشتر گرم و خشک و از نظر خواص قوی‌تر است.
• بازکننده گرفتگی‌های کبد و طحال است.
• لطیف کننده و محلل گازها و بادها بوده و اخلاط لزجه و سودا را قطع می‌کند.
• اگر با داروهای خوشبو مانند سنبل الطیب و اسطوخودوس خورده شود بلغم سینه را تحلیل برده و خارج می‌سازد. و مسکن دردهای سینه است.
• خوردن دم کرده ریشه کورک مقوی اعضای داخل شکم و بازکننده گرفتگی‌های کبد و طحال است. مسهل خوبی برای اخلاط و مدر موثری برای تلخی سودا می‌باشد. درعین حال ضد کرم روده هاست.
• قاعده آور است.
• نیروی جنسی را افزایش می‌دهد.
• در طب سنتی هندوستان از پوست ریشه کورک به عنوان مدر، نرم‌کننده سینه، ضد کرم، قاعده آور و مسکن درد استفاده می‌شود. و در موارد روماتیسم، فلج و طحال بزرگ شده و غده‌های توبرکولی تجویز می‌شود.

تیم تحریریه هزار و چهل گیاه روزها و شبهای خوشی را برای شما آرزومند است.

توضیحات تکمیلی